Bij het gaan van de wekker voel ik al direct een gezonde wedstrijdspanning in mijn buik. Na al die jaren badmintonnen toch weer zenuwachtig. ’s Avonds blijkt de rest van het team daar gelukkig ook nog steeds last van te hebben. Gezonde wedstrijdspanning zullen we maar zeggen dus. De laatste wedstrijd van het jaar is tevens de wedstrijd om het kampioenschap. Wij staan het hele seizoen al stevig op de eerste plaats en Zeeburg volgt goed op plaats 2. De verwachting was dat Zeeburg de wedstrijd hiervoor met 8-0 zou winnen, echter werd die eindstand 6-2 waardoor wij met een comfortabele voorsprong van 6 punten deze wedstrijd begonnen.

Bij 1 punt zouden de stand gelijk zijn en bij 2 punten waren wij al zeker van het kampioenschap. De heren dubbel van Danny en Remco liep wat stroef. Beide heren kwamen niet echt lekker in hun spel, mede doordat de tegenstander continue de druk bleef zetten. Na 2 sets 16-21 te hebben gespeeld was de kop eraf, maar nog niet het benodigde punt. De dames dubbel tegen Zeeburg werd de vorige keer in 3 sets verloren, maar de dames waren supergemotiveerd. Dat bleek ook uit het spel en al snel kwamen ze op voorsprong. Eerste set gewonnen. De 2^e set ging gelijk op maar met 19-21 was deze voor de tegenstander. Op naar de 3^e set. Met het verlies van de vorige keer in het achterhoofd wat er een tandje bijgeschakeld. Hier waren de dames van de tegenpartij niet tegen opgewassen. Met een ruime overwinning van 21-12 was de set binnen. Daarmee was ook het kampioenschap een stapje dichterbij.

De leuke reacties van het publiek werden warm in ontvangst genomen, mooi om te merken hoe iedereen in de club meeleeft. Danny mocht zijn single spelen tegen de heer die dit seizoen nog geen enkele single verloren had. Deze heer stond praktisch garant voor 3 punten in ieder wedstrijd. De verwachting was dat dit een hele zware dobber zou worden. Danny begon gemotiveerd en een hoop leek ook te lukken. In de wedstrijd groeide hij in zijn spel. De punten gingen over en weer en het was erg spannend. Mooi spel ook om naar te kijken. Gaandeweg kwam Danny beter in zijn spel en leek boven zichzelf uit te stijgen. Echt zo’n zeldzame wedstrijd waarin alles lukt. De eerste set met 21-15 voor Danny! De 2^e set begon even sterk en de zwakke plek van de tegenstander was gevonden. Danny bleef op hem inbeuken en tactisch over hem heen spelen. De tegenstander was dit blijkbaar niet gewend en begon steeds meer tegen zichzelf te spelen. Onder luid applaus van de tribune werden ook de 2^e set met 21-15 binnengehaald. Daarmee was ook het kampioenschap behaald. Wij stonden nu 8 punten voor en er waren er nog maar 6 te verdelen! “Het is stil aan de overkant” werd ook hier duidelijk merkbaar. De tegenstanders zaten stil op hun stoel.

Brenda stak ook goed van wal. Speelde zeer gedegen haar dame alle hoeken in en wist de shuttle telkens knap te onderscheppen. Na een knappe 21-16 en 21-14 was er weer een punt behaald en het gemoed van de tegenstander verder gezakt.

Ik zelf mocht tegen een invaller spelen. Wellicht was hun hoop op deze heer gevestigd want hij werd luid aangemoedigd door de dames van Zeeburg. Schouders naar achter en borst vooruit, maar hij bleek ook aardig te kunnen badmintonnen inderdaad. Gelukkig zat er weinig variatie in zijn slagen werd zijn spel steeds meer voorspelbaar. Mijn diepe slagen vielen iedere keer achter op de lijn, tot grote frustratie van de tegenstander. Ook hij raakte hierdoor meer in gevecht met zichtzelf dan met mij. De eerste set met 21-16 gewonnen. Druk team overleg van Zeeburg na de eerste set. De 2^e set begon hij, schijnbaar op advies, aan een andere tactiek. Zijn spel werd trager en begon wat meer te spreiden. Dat licht mij een stuk beter. Zijn frustratie daardoor en vermoeidheid maakte dat hij achter de shuttle en de feiten aanliep. 21-11 afgesloten en bedankt voor het spel en het 3^e punt.

De laatste single was voor Yvette. Door een misstap vorige week had ze een lichte blessure aan haar kuit. Door de fysio voorzien van prachtig tape op beide kuiten met goede moed begonnen. Doordat we al genoeg punten hadden behaald en dus al kampioen waren was de druk voor een deel van de ketel. Hierdoor kon Yvette vrijuit spelen en dat deed zij dan ook met verve. De tegenstandster werd met knappe tactische slagen buiten spel gehouden, 21-11. Ook de 2^e set ging voortvarend en was mooi om naar te kijken. Een knappe 2^e set resulteerde in 21-12, weer een punt voor ons. “Het is stil aan de overkant” bleef gecontinueerd door de tegenstander. Door het inzetten van een sterke invaller hadden zij dit waarschijnlijk niet verwacht. 5-1 voor IJmond 3!

De beide mixen gingen in 3 sets naar Zeeburg. De koek was op, de druk eraf en ik ging nog lelijk door mijn enkel. Ik heb de 2^e en 3^e set nog wel uitgespeeld, maar het stappen was pijnlijk en niet noodzakelijk meer dus…

5-3 eindstand, het kampioenschap behaald! Moe maar nog voldaan de kantine in. Alle supporters nogmaals bedankt!